De magie van transformatie

Ik gebruik regelmatig een metafoor om iets uiteen te zetten. Het fijne van een beeldspraak is dat je snel een helder, visueel beeld kan schetsen van een gevoel, een situatie of een probleem.
Een vlinder bijvoorbeeld is een prachtige inspiratiebron voor groei en ontwikkeling.
De levenscyclus van dit insect omvat vier stadia. Het begint met een eitje, hieruit kruipt een rups. Na een tijdje spint deze een pop om zich heen, waaruit dan een volwassen vlinder tevoorschijn komt. De volwassen vrouwtjesvlinder plant zich weer voort, waarna de cyclus weer opnieuw begint.

Wat is jouw volgende stap?
Het woord psyche betekent in het Grieks zowel vlinder als ziel. De Grieken zagen in de metamorfose van de rups tot vlinder een parallel met ons innerlijk leven en de reis die mensen maken.
Iedereen krijgt te maken met moeilijke situaties. Hoe je daarmee omgaat is van mens tot mens verschillend. Aan jezelf werken is een manier om je levenskwaliteit te verhogen. Aan jou de vraag in welke mate je open staat voor groei.  Zie je het als een uitdaging of voel je weerstand?  Door kleine stappen te nemen heb je over het algemeen meer kans op succes. Je gunt jezelf genoeg tijd en elke stap die slaagt geeft wat meer vertrouwen in datgene wat je wilt bereiken.

Een bijzonder verhaal
‘Een man vond op een dag een cocon van een bepaald soort vlinder.
Hij nam hem mee en legde hem op een warm plekje waar hij elke dag kon zien of er iets gebeurde.
Een aantal dagen later ontstond er een kleine opening en voor vele uren bleef de man kijken hoe de vlinder moeite moest doen om zijn lichaam door de kleine opening te worstelen.
Op een gegeven moment leek er geen vooruitgang meer in te zitten.
Het zag eruit alsof de vlinder zo ver gekomen was als hij kon en nu niet meer verder kwam. Dus besloot de man de vlinder te helpen. Hij pakte een schaartje en voorzichtig
knipte hij de opening van de cocon groter.
De vlinder kwam er daarna gemakkelijk uit, maar had een opgezwollen lichaam en verschrompelde vleugels.
De man bleef de vlinder lange tijd in de gaten houden.
Hij verwachtte dat elk moment de vleugels groter konden worden zodat ze zijn lichaam konden dragen en dat langzaamaan zijn lichaam kleiner zou worden. Geen van beide gebeurde.
Sterker nog, de vlinder kroop de rest van zijn leven rond met verschrompelde vleugels en een opgezwollen lichaam. Hij was nooit in staat om te vliegen.
Toen de man jaren later een boek aanschafte over vlinders, vond hij het soort dat hij had meegenomen en in zijn goedheid had willen helpen.
Daar las hij dat de vlinder door zijn worsteling door de kleine opening van de cocon in staat werd gesteld het vocht uit zijn lichaam in de vleugels te persen, zodat deze sterk konden worden en hij klaar was om te vliegen, zodra hij zich ontdaan had van zijn cocon.’
Bron onbekend

Even een duik in je verleden
Denk eens terug aan je kindertijd en haal terug hoe je als rups was.
Als ik zelf terugdenk aan die tijd moet ik glimlachten. Van mijn moeder hoorde ik jaren later dat ik heel ondernemend was. In de box deed ik regelmatig verwoede pogingen om eruit te klimmen. De wijde wereld vond ik veel interessanter dan de benauwde ruimte van de box.
Als ik niet op school zat was ik voornamelijk buiten. Tikkertje, touwtjespringen, hutten bouwen, verstoppertje spelen en in bomen klimmen konden allemaal flink op mijn aandacht rekenen.
Als tegenhanger zat ik ook regelmatig met mijn neus in de boeken en tekende ik vele schetsboeken vol. Onbewust zorgde ik voor een aardige balans tussen in- en ontspanning.

De weg naar volwassenheid
In de volgende fase als pop was ik een zeer actief, jongensachtig meisje. Op school was ik een vroege leerling. Ik deed Ulo-examen op mijn vijftiende en op mijn zeventiende rondde ik de Havo af. Ik had inmiddels al een tijdje de uitgaanswereld ontdekt. Deze werd door mij uitermate belangstellend omarmd. Toch vond ik ook de nodige tijd om te sporten. Ik zat op atletiek en trainde twee keer in de week. Een keer doordeweeks op een avond en op zondagochtend vroeg. Naarmate ik meer uitging werd de zondagochtend steeds minder populair en besloot ik er uiteindelijk een punt achter te zetten.
Vanaf mijn achttiende riep ik dat ik wel op kamers wilde. Hoewel ik het zeker niet slecht had thuis leek het  me heerlijk om mijn eigen regels te volgen. Wegens praktische bezwaren, met name financiële,  kon ik dit plan niet meteen uitvoeren.
Ik moest nog een jaartje of vier, vijf geduld hebben.

Hoe vrij ben jij?
In mijn vlindertijd bleef en blijft het woord vrijheid een heel belangrijk item. Zowel in het verleden als nu ga ik graag mijn eigen gang, terwijl ik ook heel erg een mensenmens ben.
Het een hoeft het ander niet uit te sluiten.
De term vrijheid houdt voor mij niet in dat ik alleen maar doe waar ik zelf zin in heb.  Gelijkwaardigheid en ruimte geven en krijgen in het samenleven met anderen zijn sleutelwoorden.
Zelfontwikkeling is investeren in jezelf. Daar kun je een leven lang over doen.  Aan jou de keuze of, wat en hoe je het doet.

Nog niet uitgelezen?
Lees dan ook eens mijn blog https://margarethbeerepoot.nl/de-kracht-van-een-metafoor/