Wil jij ook meer geluk in je leven?
C.S. Lewis, Brits schrijver, schreef eens ‘Je kunt niet meer terug naar het begin, maar je
kunt wél beginnen waar je nu bent en het einde veranderen’.
Ik vind het een hele mooie, inspirerende en hoopvolle uitspraak.
Ik heb vroeger een tijdlang gevonden dat ik in de verkeerde tijd geboren was.
Het traditionele stond erg op de voorgrond in de jaren vijftig. Veel mensen volgden de lijn van de kerk en/of die van hun omgeving. Wat vrouwen bijvoorbeeld zelf wilden werd voornamelijk aan de kant geschoven. Het gezin was de hoeksteen van de maatschappij.
Veel vrouwen kregen in die tijd gezondheidsproblemen. Niet zo verwonderlijk als je je hart niet mag volgen, niet aan je persoonlijke ontwikkeling kan en mag werken.
Hoeveel vrijheid had en heb jij?
Een groot positief punt was dat ik wel de vrijheid kreeg om goed vervolgonderwijs te mogen volgen. Ik ben daar altijd heel blij om geweest.
Hoewel ik niet veel aanmoediging en stimulans kreeg bij mijn eigen gekozen pad werd mijn strijdlust beloond doordat ik aardig vastberaden was. Het heeft me gebracht tot het punt waar ik nu ben.
Ooit heb ik over dit onderwerp een metafoor geschreven.
Eens was ik een wolfje
Klein van stuk en kleurrijk gekleed
Zo verdrietig dat het beestje niet echt mocht zijn wie het was
Aanpassen aan de rest van de roedel leek het plan te zijn
Onder protest, zo hier en daar, ging het zoals het ging
Totdat de ware aard gelukkig weer naar boven kwam.
Deze liet zich niet meer verdringen.
Het wekte enige verbazing en soms ook irritatie op
Vanwaar deze beweging?
Het ouder geworden wolfje wist heel helder dat het voor haar de enige manier was
De wolf bekende steeds meer kleur
Tot op de dag van vandaag
Wat levert die speelruimte jou op?
Het voortdurend werken aan mijn bewustzijnsontwikkeling levert mij veel inzichten op, zoals onder andere:
Ik voel meer en denk minder. Ik kies bewuster waar ik mijn tijd en kracht aan wil besteden. Ik omring mij zoveel mogelijk met mensen, boeken en activiteiten waar ik energie van krijg. Ik mag zijn wie ik ben. Ik ben een vrij mens. Ik blijf zoveel mogelijk bij mezelf. Het hier en nu is belangrijk.
Wat altijd fijn is dat ik me inmiddels al vele jaren onder andere omgeef met vrouwen die ook patronen doorbreken en op zoek zijn naar een voor hun zo zinvol mogelijk leven.
Ik wil daarmee niet zeggen dat als je je goed voelt binnen bepaalde patronen dat je deze niet zou moeten volgen. Ik ben, over open deuren gesproken, een groot voorstander van vrije keuze.
Ik heb bijvoorbeeld nooit een negatief woord gesproken over thuisblijfmoeders. Alleen heb ik zelf een andere weg gekozen toen mijn kinderen klein waren. Zo kon ik, door een goede organisatie thuis, zowel van mijn werk als van man en kinderen genieten.
Na al die jaren geeft me dat nog steeds een goed gevoel.
De kracht van dankbaarheid
Dankbaarheid is niet alleen het bewust voelen van dat wat mooi, positief en fijn is in je leven, maar je kun het ook zien als een levensstijl door het actief in de praktijk toe te passen. Voor een deel ben je namelijk in staat om invloed uit te oefenen op je eigen geluk. Hoe prettig is dat?
Er is wel enige oefening voor nodig. Het gaat niet vanzelf, maar als je doorzet en gemotiveerd blijft is de slagingskans vrij groot. Alles wat je aandacht geeft dat groeit.
Je gaat dat zeker merken.
Benoem elke dag eens drie dingen waarvoor je dankbaar bent. Het beste is om dit op een vast tijdstip te doen, omdat het met name in het begin al weer snel uit je systeem kan raken.
Je kunt het ook met iemand delen of het op schrift zetten.
Het kan over van alles gaan. Je dagelijks eten op tafel, een dak boven je hoofd, mensen die van je houden, vrijheid van denken.
Het lef om uit je comfortzone te komen
Bij de laatste woorden moet ik aan Lale Gül denken. Ik heb eerder over haar geschreven. Ze heeft zich in haar boeken duidelijk uitgesproken over de grote onvrijheid van denken en doen in en buiten haar gezin van herkomst. Naast de vele complimenten van lezers werd en wordt zij ook met de dood bedreigd. Zo erg dat zij beveiliging nodig heeft. Hoewel dit natuurlijk heel ingrijpend is wil zij doorgaan met uit te spreken waar zij het binnen de moslimcultuur niet mee eens is. Hiermee stoppen zou voor haar falen betekenen. Ze zet dan ook het bespreekbaar maken van onderwerpen waar ‘niemand’ het over durft te hebben onverminderd voort.
Hoe belangrijk is het dat je mag zeggen wat je denkt. Ik ben daar zelf heel dankbaar voor.
Waar ben jij dankbaar voor?
Schrijf eens een dankbaarheidsbrief.
Een brief waarin je met een geliefde deelt wat je altijd al had willen zeggen. Dat kun je zowel in moeilijke als in voorspoedige tijden doen.
Wat waardeer je in de ander? Schrijf het op voordat het te laat is. Gaat jouw voorkeur niet uit naar schrijven, doe het dan mondeling. Het mooie van dit alles is dat je je verbinding met de ander versterkt. Het lijkt mij een hele goede reden om hier vaker bij stil te staan. Aan jou de keuze!