In welk huis voel jij je thuis?
Regelmatig ontvang ik mailtjes van Marije van den Bovenkamp. Ze is kinderboekenschrijfster en eigenaar van Schrijfzin (https://schrijfzin.com/). Haar tips, blogs en schrijfsels van andere ondernemers lees ik graag.
De laatste tijd is ze stevig op huizenjacht geweest. Het is haar droom om in de nabije toekomst met haar vriend in Spanje te gaan wonen. Het klimaat, de natuur en zeker de cultuur trekken al jaren aan haar.
Het droompaleisje is nog niet gevonden. Om verder in de sfeer te raken van hun gezamenlijke wens hebben ze hun huidige huis in Rotterdam verkocht en voorlopig voor een jaar een ander huis gehuurd in dezelfde stad. Zo wennen ze alvast een beetje aan verhuizen.
Schrijf je mee?
Deze keer had Marije dan ook, heel toepasselijk, een schrijfoefening over woonplekken.
De inhoud is als volgt:
Zet eens op een rijtje in welke huizen jij allemaal gewoond hebt gedurende je leven. Doe dit in chronologische volgorde.
Wat is het huis van je jeugd? Beschrijf deze en de directe omgeving.
Wat is je favoriete huis?
Mijn rijtje huizen
1 Leeuwerikstraat, Haarlem Noord
2 Sportlaan, Limmen
3 Nieuweweg, Hoogkarspel
4 Rijksweg, Limmen
Nooit gedacht dat ik zo weinig zou verhuizen. Ik houd wel van een uitdaging, maar het is gelopen zoals het gegaan is. Na Hoogkarspel vertrok ik naar Limmen en ging met Frans samenwonen. Met zijn bedrijf aan huis (bollen en bloemen) was het natuurlijk geen optie om een andere woonplek te zoeken. Ook niet in 2004 toen we samen op dezelfde locatie met veel plezier Centrum Meander oprichtten. We hadden de ruimte en na een fikse verbouwing begonnen we aan een nieuw avontuur.
Het huis van mijn jeugd
Het hele gezin Beerepoot, bestaande uit negen personen, woonde boven de slagerij.
Een ruime hoekwoning met weids uitzicht naar drie richtingen.
De winkelstand was aardig vertegenwoordigd. Er zat van alles. Het zorgde voor een hoop reuring en gezelligheid. Op het pleintje voor de winkel hoorde ik regelmatig de stem van de bloemenman. Hij prees vanuit zijn kraam zijn producten aan en was zeer belust op een praatje met jong en oud.
In de vroegte hoorde ik in de poort het rammelen van de broodkarren. Karrenvrachten vol met verse, dampende broden. De geur kringelde aangenaam mijn neusgaten binnen. Ik mocht van mijn moeder, soms ver voor schooltijd, achterom bij de bakker warm brood halen en op school voelen dat mijn ogen groter waren geweest dan mijn maag.
Ik ging bijna nooit door de winkeldeur naar binnen, maar nam de achterdeur.
Meteen hierna rechts de toegang van de enige wc die het huis rijk was. Ik heb jaren flink trappen gelopen, aangezien mijn slaapkamer twee verdiepingen hoger lag. Ongevraagd hield ik er een goede conditie aan over.
Een verdere duik in het verleden
Rechtsaf buigend kwam je bij een trap, die rechtdoor naar de woonkamers ging en aan de rechterzijde toegang gaf tot de keuken. Het grappigste in de keuken vond ik het luikje naar de kamer. Eten werd hier doorgegeven en ook de afwas werd door deze opening afgevoerd. Hoe sneller, des te beter. Ik hield niet zo van huishoudelijke activiteiten en als buitenkind kon je mij geen groter plezier doen dan door mij veel speeltijd te geven.
De woonkamers werden gescheiden door een schuifdeur. Mijn ouders hielden het een tijdje vol toen we klein waren dat er één kamer gebruiksklaar was voor visite, aangezien we er weinig kwamen en het allemaal netjes en schoon bleef.
Opvallend was de grote tafel in de andere woonkamer, met genoeg stoelen voor ons allemaal. De kamer werd daar rijkelijk door gevuld. Frisse plantjes op de vensterbanken. Deze werden regelmatig vervangen. Mijn moeder had vele talenten, groene vingers hoorden daar echter niet bij.
Het grote schilderij aan de muur had niet echt mijn voorkeur. Een afbeelding van een woeste zee met een scheepje in nood en dit alles onder een dreigend wolkendek. Veel liever keek ik naar buiten om deelgenoot te zijn van alles wat er zich daar afspeelde.
Achter deze kamer een overloop met drie slaapkamers en een badkamer. Een verdieping hoger mijn slaapdomein. Jarenlang een gedeelde slaapkamer met mijn tweelingzus en vervolgens kreeg ik de zolderkamer van mijn oudste broer, omdat hij uitvloog.
Een plek die ik al schilderend naar mijn smaak inrichtte. Af en toe alleen was toch wel erg fijn!
Mijn favoriete woonplaats
Het huis aan de Rijksweg in Limmen is mijn favoriete plek. Ik beschrijf het hieronder in dichtvorm.
Mijn huis en ik, ik en mijn huis
Wij horen bij elkaar als twee druppels water
Mijn huis weerspiegelt wie ik ben. Strak, modern, losjes en ‘oud’
De zon strooit haar licht, gekleurd door het glas in lood
Mijn huis is mijn thuis, ik en mijn huis zijn één
Een huis dat op mij wacht als ik een poosje afwezig ben
Een voet over de drempel en ik ben vertrouwd
Ik houd van het huis en het huis houdt van mij
Ik steek de kaarsen aan en brand wierook
De poes nestelt zich op de bank, tegen zachte kussens aan
Mijn huis past precies, zoals mijn dikke winterjas
Behaaglijk en warm, ik voel me welkom
Hier kan ik alles doen, helemaal mezelf zijn
Frisse lucht waait kalm door de kamerdeur die openstaat
Krakend en steunend laten de traptreden zich horen
als ik naar boven ga. Hierna een eindeloze stilte
Natuurtinten afgewisseld met wat kleur. Warme, losse kleden op de vloer
Mijn huis is bijna negentig jaar, heden en verleden lopen door elkaar heen
Een ontmoetingsplaats voor velen, méér dan een dak boven mijn hoofd
Een plek met zijn vaste bewoners, een plek waar ik veel van hou
Teken en/of schrijf nog meer over de plek waar je het liefst woont
Wees je bewust wat het met je doet. Veel plezier!