Ik wens jou een warm, liefdevol, harmonieus 2025
Ik laat me als lezer vaak verrassen door mooie teksten. Woorden en zinnen die mij treffen en het voelen en overdenken meer dan de moeite waard zijn. Zoals dit gedicht bijvoorbeeld van Remco Campert met als titel Verzet begint niet met grote woorden.
Verzet begint niet met grote woorden
maar met kleine daden
zoals storm met zacht geritsel in de tuin
of de kat die de kolder in zijn kop krijgt
zoals brede rivieren
met een kleine bron
verscholen in het woud
zoals een vuurzee
met dezelfde lucifer
die een sigaret aansteekt
zoals liefde met een blik
een aanraking iets dat je opvalt in een stem
jezelf een vraag stellen
daarmee begint verzet
en dan die vraag aan een ander stellen
Geweldloos verzet
Het is qua vorm een vrij vers van Campert, zonder kenmerken als een vast metrum of een rijmschema.
Inhoudelijk schetst hij een geweldloze vorm van verzet.
Mensen worden aangezet tot nadenken, kritisch zijn. Het lijkt misschien een kleine stap, een vraag stellen, maar hij heeft daarvoor in duidelijke beelden geschetst waar zo’n klein begin toe kan leiden: een storm, een rivier, een vuurzee.
De betrokkenheid is groot
Een ander, heel recent, voorbeeld van verzet zonder geweld gaat over de familie Babyants uit Oezbekistan. Na elf jaar dreigt dit gezin, ouders met vier kinderen, uit Nederland gezet te worden.
Twee kinderen zijn in Nederland geboren. De beslissing om permanent in Nederland te mogen blijven is nog steeds niet genomen. Al die tijd wonen ze in asielzoekerscentra. Ieder moment kunnen ze uitgezet worden. Het leidt vanzelfsprekend tot heel veel stress bij de familie.
Op dit moment heeft een protestantse kerk in Kampen kerkasiel verleent aan deze familie.
Door doorlopend diensten te houden kunnen zij niet opgepakt en uitgezet worden. Er is namelijk een wet die stelt dat kerkdiensten niet onderbroken mogen worden.
Er zijn heel veel betrokken vrijwilligers. Er wordt vurig gehoopt op een pardon regeling voor de familie.
Ook Defence for childeren stelt dat een uitzetting na zoveel jaren onzekerheid en spanning inhumaan is. De kinderen zijn geworteld in Nederland, ze voelen zich thuis na zoveel jaren hier. Ze hebben niets met het land waar hun ouders ooit geboren zijn.
Baseer jij je op feiten of op emoties?
Het debat over migratie zorgt al jaren voor verdeeldheid in de wereldpolitiek, dus ook in Nederland.
Het is belangrijk om uitspraken op feiten, op waarheid te toetsen. Dit gegeven wordt niet altijd zorgvuldig toegepast. Vooroordelen, aannames, onderbuikgevoelens spelen in een aantal gevallen een belangrijke rol. Hoe zit dat bij jou?
De migranten zouden bijvoorbeeld de nog beschikbare huizen bezetten, terwijl ‘de rest’ het nakijken heeft.
De privatisering sinds de jaren 90 en een terugtrekkende overheid hebben er toe geleid dat we te maken hebben met woningnood. Het aantal mensen dat een woning nodig heeft op dit moment neemt toe en ‘de markt’ reageert op de stijgende vraag met hogere prijzen.
Studenten, starters, migranten, mensen met een laag inkomen krijgen op deze manier geen eerlijke kans op de woningmarkt. Een huis kopen ligt ver boven het inzetbare budget. Huren is ook geen optie, vanwege de fors gestegen prijzen.
Het is dan ook niet eerlijk om migranten de schuld te geven, zij zijn ook slachtoffer van ‘ons’ falende woonbeleid.
Inmiddels kunnen we wel stellen dat ‘de markt’ de woningnood zeker niet gaat oplossen. De overheid zal zich er meer mee moeten bemoeien. Wanneer dat gaat gebeuren is een nog niet te beantwoorden vraag. Het is wachten op een keerpunt.
Even stilstaan……
Wat vind jij belangrijk in je leven?
Voel je je vrij om te zeggen wat je vindt?
Hoe denk jij over ‘de ander’?
Wat zijn verder jouw wensen voor het nieuwe jaar?