Het is alweer drie jaar geleden dat ik Astrid voor het laatst zag. Een kleine, mollige, blozende verschijning. Altijd in perfect zittende, zwarte kleding. Astrid heeft in die tijd een assertiviteitstraining bij mij gevolgd. Ze heeft het er meteen weer over. ‘Margareth, wat heb ik toen een hoop opgestoken. Ik weet nu veel beter hoe ik anders met dingen om kan gaan. Door het werken in een groep kwamen er aardig wat dingen aan bod. Ik kan mijn ruimte meer innemen en deze ook krijgen. Ik word daar een blijer mens van. De laatste tijd ben ik dat goede gevoel voor een groot deel kwijt.
Astrid woont samen met John, een Engelsman. Ze heeft hem ontmoet tijdens een kampeervakantie in Bristol. Al gauw waren John en Astrid iedere vakantiedag in elkaars gezelschap. Na de vakantie werd er veel over en weer gebeld en na een half jaar kon John een goede baan in Nederland krijgen, bij een advocatencollectief in Amsterdam. Hij werkt er nog steeds met veel plezier.
Hij is niet aanspreekbaar
‘Ik voel me de laatste tijd heel vaak somber en nutteloos. Daarom ben ik hier.’ Ze kleurt donkerrood terwijl ze deze woorden uitspreekt. ‘Ik voel me schuldig, omdat ik me niet gelukkig voel. Alle ingrediënten voor een fijn leven zijn aanwezig. John is nog steeds stapelgek op me. Van zijn kant geen spoortje desinteresse te bekennen. Hij ziet er nog steeds fantastisch uit. Een lange, slanke man met een flinke bos blond haar en een super jeugdige uitstraling. Hij krijgt veel aandacht van andere vrouwen. Ik vind het helemaal prima, want ik weet toch dat ik voor hem nummer één ben. Het is meer zijn gedrag. Ik vind hem in zijn vrije tijd aardig passief. Ik weet het, hij werkt hard en komt laat thuis. Iedere dag hetzelfde ritueel. Hij laat zich in een luie stoel zakken met een biertje in zijn hand, eet tussendoor aan de eettafel met mij en onze zoon van zes. Hierna blijft hij de hele avond op de bank voor de tv hangen. Voor mij is er weinig lol aan, want dan is hij niet aanspreekbaar. Ik heb het er vaak met hem over gehad, maar hij vindt dat ik zwaar overdrijf. Volgens hem zijn er ook tussendoor best wel momenten dat hij er voor mij is. Ik irriteer me er steeds vaker aan.
Ze voelt zich minderwaardig
Verder loopt mijn schoonheidssalon niet zoals ik het wil. Er is veel concurrentie. Ik moet enorm mijn best doen om aan genoeg klanten te komen. We wonen in een groot huis met hoge hypotheeklasten, er moet wel geld verdiend worden.’
Ik laat haar nog een tijdje praten, want ik voel dat ze helemaal vol zit. Ze vertelt verder: ‘Mijn faalangst is weer toegenomen. Ik merkte het laatst weer, toen de ouders van John ons in Nederland kwamen opzoeken. Hij komt uit een heel intellectueel gezin. Er wordt heel veel gepraat, maar het delen van gevoelens is minimaal. Zijn ouders vinden mij maar een dom gansje. John weet wat hij aan mij heeft, vindt mij juist goed bij de tijd. Tja, Ik houd nu eenmaal niet van leren. Ik ben een praktijkmens. Zijn ouders betrekken mij vaak niet in gesprekken. Het is net alsof ik er dan niet ben. Dat voelt na al die jaren nog steeds niet fijn, maar wat kan ik ermee? Onze zoon Ryan is hun oogappeltje. Hij vertelde laatst een super flauwe mop, in het Nederlands. Zijn opa en oma spreken het niet zo goed, maar ze verstaan het wel. Zo overdreven als ze dan reageren op hem. Keihard lachen en meteen knuffelen. Mij zien ze niet staan. Ook daar erger ik me aan.’
Terug naar haar kindertijd
We gaan aan de gang met hypnotherapie om onder andere op te sporen waar haar faalangst vandaan komt. In de sessie belandt Astrid bij een specifieke situatie in haar kindertijd. Ze voelt zich heel eenzaam, totaal niet gezien en gehoord. Als nakomertje begrijpt ze haar broers en zussen niet. Deze doen ook geen moeite voor haar. Als jongste moet ze vaak haar mond houden en er wordt niets aan haar gevraagd. Astrid begint te huilen. Ze mag helemaal de pijn voelen van toen. Nu ze volwassen is, kan ze zichzelf alsnog geven wat ze toen heeft gemist. Astrid heeft de sessie als heel bijzonder ervaren. Ze was het betreffende voorval helemaal vergeten. Nog wat na sniffend praten we nog even kort over het gebeurde.
Relaxter leven
Als huiswerk geef ik haar de opdracht om haar gedachten te onderzoeken naar aanleiding van een gebeurtenis. Een negatieve gedachte geeft een naar gevoel en dat uit zich weer in haar gedrag en dit heeft zo zijn gevolgen. Door zichzelf vragen te stellen, komt ze erachter dat veel negatieve gevoelens niet waar zijn. Door hier regelmatig mee te oefenen, worden de negatieve gedachten steeds minder en veranderen ze in meer positief geladen gedachten.
Astrid zegt het fijn te vinden dat ze heeft besloten om wat sessies bij mij te volgen. Ik zie dat ze na de sessie wat meer rechtop de deur uitstapt.