Familiegeheimen?!
Elke familie heeft geheimen. Er wordt gezwegen om negatieve oordelen te voorkomen. Mensen proberen elkaar over het algemeen te beschermen, willen elkaar geen pijn doen.
Bovenaan de ranglijst staan taboeonderwerpen zoals affaires, seksuele voorkeuren die afwijken van de norm, illegale praktijken en geld. Verder onder andere het geheim houden van verslavingen, ouders die niet je ouders zijn, ruzies in de familie, gezondheidskwesties.
Niet alleen het onuitgesproken onderwerp bepaalt of het verteld zal worden, maar vooral of iemand het als schaamtevol ervaart.
Door mijn kinderogen bekeken
In de gang hoor ik mijn moeder met iemand praten. Terwijl het geluid dichterbij komt herken ik ineens de stem van ome Tom. Ik loop met grote passen naar de kamerdeur, gooi ‘m open en ren op hem af.
‘Hallo, mijn kleine Margareth!’ Hij kijkt me lachend aan en geeft een aai over mijn bol.
Ome Tom is mijn lievelingsoom. Hij is lief, grappig, kan mooie verhalen vertellen en hij neemt altijd suikerzakjes mee voor mijn album. Wat ik ook leuk vind is dat ik soms ijs of snoep van hem krijg.
Ik pak alvast mijn bijna volle boek uit de kast en laat het aan hem zien. Hij bladert door het album en haalt een stapel zakjes uit zijn colbert.
‘Heeft u weer overal veel koffie met suiker gedronken?’
Spanning en avontuur
Ome Tom is vertegenwoordiger in dekzeilen. Met zijn grote stationcar rijdt hij heel veel kilometers om spullen bij klanten af te leveren.
Ik vind het spannend om te horen waar hij dan helemaal is geweest. Het lijkt me heel fijn om naar zoveel verschillende plaatsen te gaan. Deze keer is hij naar Delft, Gouda, Rotterdam en Utrecht gereden.
Met mijn vader en moeder ga ik nooit zo ver, alleen in de grote vakantie een weekje. Ome Tom heeft alle tijd. Hij heeft geen vrouw en geen kinderen. Mijn moeder heeft wel eens verteld dat de vrouw met wie hij getrouwd is geweest op hele jonge leeftijd is overleden.
Ome Tom heeft op veel verschillende plekken gewoond. Hij huurt nu een kamer ergens in Haarlem. Er is een mevrouw die voor hem kookt en schoonmaakt. Ik vind het een beetje zielig voor hem. Het lijkt mij helemaal niks om zo alleen te wonen. Ik weet zeker dat ik dat later nooit ga doen.
Is er iets aan de hand?
Mijn moeder schenkt koffie in voor ome Tom, geeft mij limonade, mompelt dat ze snel weer de winkel in moet en verdwijnt stilletjes. Mijn tweelingzus Nanda komt met een vriendinnetje binnen.
‘Ome Tom, wat heb ik u lang niet gezien!’ ‘Dat klopt, het is erg druk geweest met mijn werk. Zeg meiden, zullen we straks even een ijsje gaan halen? Dan ga ik jullie vader nog even gedag zeggen en daarna moet ik er weer vandoor.’
We kunnen kiezen waar we heen gaan. Bij ons in de buurt zijn er verschillende plekken waar je ijs kan halen. We laten het aan ome Tom over. Samen zitten we even later buiten op een bankje. Ome Tom vertelt een paar geinige moppen. Ik vind dat heel knap, want ik onthoud ze nooit.
Bij het avondeten vertel ik hoe gezellig het is geweest met ome Tom. Mijn moeder wisselt een snelle blik met mijn vader en zwijgt.
Ik lig later op de avond in bed, maar moet nog even naar de wc. Eerst de huiskamer door, dan de trap naar beneden. Ik vang nog net wat boze woorden op. Mijn vader luistert naar mijn moeder….de zoveelste keer gokken……paardenrennen……wéér geld lenen……zeg gewoon nee tegen je broer….
Als ze mij ziet verandert ze van onderwerp. Op mijn vragen, voordat ik weer naar bed ga, krijg ik geen antwoord. Daar heb je het weer. Ik hoor ook nooit wat als één na de jongste. Voelen doe ik des te meer. Ik maak er maar mijn eigen verhaal van. Het duurt nog enige jaren voordat ik weet hoe het werkelijk heeft gezeten.
Heb jij iets wat je verzwijgt?
Geheimen kunnen enorm dwarszitten. Het gevolg kan zijn dat je gaat piekeren. Het herbeleven van negatieve emoties zorgt keer op keer voor stress. Herinneringen bestaan uit een wirwar van beelden, geuren en kleuren. Zodra je hierover praat of schrijft zet je de warboel om tot een verhaal met een begin, midden en einde. Het voordeel is dat je op deze manier meer zicht krijgt op het hele gebeuren. Het malen van je gedachten neemt af.
Blijf er diverse keren over praten en/of schrijven, want je bent het piekeren natuurlijk niet zomaar kwijt.
Wat heb je nodig?
Weeg af of jij je geheim wil delen. De gevolgen van het vertellen kunnen namelijk groot zijn. Het is belangrijk om in te schatten of je hiermee om kunt gaan.
Er is moed voor nodig om je geheim bekend te maken. Schakel een persoon in met wie je een goede band hebt, iemand die je vertrouwt. Je kunt er ook voor kiezen, als dat veiliger voelt, om je verhaal aan een hulpverlener te vertellen.
Het delen van gevoelens en gedachten heeft positieve effecten op je gezondheid in het algemeen.
Je leeft er langer door.