Alleen al bij het horen van het woord moeten reageert mijn lijf onmiddellijk. Het geeft me een benauwd gevoel, alsof ik de regie over mijn leven niet in eigen handen heb. In principe moet ik natuurlijk niets. Toch heb ik het woordje moeten in het verleden wat onderschat. Ik heb lang gedacht dat ik gewoon lekker bezig was en dat de keuzes die ik maakte bij mij hoorde. Totdat ik te veel op mijn bordje had en net op tijd aan de bel trok. Het is een bekend verhaal. Ik wilde alle ballen de lucht in houden.
Houd jij ook alle ballen tegelijk in de lucht?
In mijn geval een baan met een paar uur reistijd, een studie, twee kinderen, een man met een eigen bedrijf, een leuk sociaal netwerk. Het woord delegeren kende ik niet zo goed. Flink energiek van aard, dus het kon lang aan. Door aan mezelf te werken (cursussen en therapie) leerde ik meer te vragen en dingen uit handen te geven.
Een keer in de week huishoudelijke hulp. Dat verlichtte al iets, maar het moest (!) wel een beetje netjes zijn voordat de helpende ‘hand’ er was. Gelukkig kon ik dat steeds meer loslaten, want het bezorgde me onnodige stress. En dan al die clubjes van mijn kids. Het hele brengen en halen verhaal. Afspraken maken met ouders die in hetzelfde schuitje zaten. Niet zo moeilijk om te organiseren, maar ik moest er wel genoeg tegenover stellen. Verjaardagen waar ik eigenlijk geen zin in had of geen tijd voor vrij kon maken. Ik ging toch, soms met het zweet op mijn rug van het haasten. Toen, lang geleden, vond ik dat ik moest. Het was een overtuiging die niet bij me hoorde. Ik meende begrepen te hebben dat het zo zou moeten, zo zou horen.
Waar komen de moetens vandaan?
Vanuit allerlei richtingen. Opgepikt op school, sportclubs, ouders, vrienden, familie enzovoort. Ik kwam erachter dat een aantal niet echt van mezelf waren. Ik voelde me er niet happy bij. In een aantal gevallen was ik meer met de ander bezig. Er volgde een interessante zoektocht om na te gaan waar ik echt een klik mee had. Natuurlijk hoort daar ook wel eens een compromis bij. Het doel is dan om een ander uit vrije keuze een plezier te doen of om ergens uit te komen. Een vakantie bestemming b.v. Toch een keer een zeilvakantie naar de Wadden. Ik ben dol op eilanden. Kijkend, wandelend, fietsend. Via Frans heb ik lang geleden kennis gemaakt met zeilen. Ik houd van de sfeer in de havens, de spannende en soms opgeklopte verhalen die zeilers elkaar vertellen, het geluid van water (het liefst wat kabbelend), zwemmen, uit eten gaan. Alles eromheen, behalve….. het zeilen. Een korte vakantie of af en toe een dagje vind ik helemaal prima. Gezellig met zijn tweetjes of met vrienden. Verder dan dit gaat het niet, zeilen is gewoon niet echt mijn ding. Ik heb mijn eigen hobby’s. Frans en ik laten elkaar hier zoveel mogelijk vrij in. Dat geeft enorm veel lucht. Geen moetens!!
Durf jij je eigen keuzes te maken?
Ik zal nooit het gesprek vergeten met de vrouw van een doorgewinterde zeiler. Nooit had ze echt durven zeggen dat ze de passie die hij voor zeilen had maar voor de helft deelde. Ze wist haar matige enthousiasme aardig te maskeren. Vooral de vakanties begonnen haar in de loop van de tijd steeds zwaarder te vallen. Nog steeds durfde ze geen open kaart te spelen. Ze vertrouwde me toe dat ze het liefst zo vroeg mogelijk in het seizoen met de boot weg wilde, dan had ze de geplande vier weken tenminste achter de rug……Al die jaren weinig zin, toch gaan met het idee om haar man een plezier te doen……..
Hoe ont-moet je?
Stel jezelf eens de volgende vragen. Van wie moet je? Waarom? Wat zou er gebeuren als je niet….? Wil ik dit wel? Vul in plaats van moeten eens andere woorden in. Ik kan, mag, kies, wil, durf, doe. Ervaar wat het verschil is en welk gevoel het je oplevert. Op een gegeven moment ga je wennen aan je andere woordgebruik en denkpatroon.
Het is aan jou
Blijf je maar kamperen, naar verre oorden gaan, zeilen etc. terwijl je eigenlijk niet wil? Doe je het voor de ander of anderen? Ga je op vakantie omdat iedereen gaat, omdat je anders geen of weinig verhaal hebt? Maak van je vrije weken een leuke tijd! Durf kleur te bekennen. Ook al zit je veertien dagen in je eigen achtertuin. Het gaat erom wat jij wilt. Er is niet zoveel voor nodig om plezier te hebben en te relaxen. Kook eens een exotisch gerecht. Verras je vriend/vriendin, man of vrouw met een gedicht. Vertel elkaar over je nachtelijke dromen. Koop zomaar een presentje voor elkaar. Zet eens dansmuziek op en improviseer er dansend op los. Maak lol! Rust vooral lichamelijk en geestelijk zoveel mogelijk uit. Pas dan kom je meer en meer in je eigen kracht en vind je de ontspanning die je nodig hebt. Succes en veel plezier!