Het woord loslaten is voor mij in de loop der jaren aardig ontdaan van zijn inhoud. Het wordt namelijk te pas en te onpas gebruikt. Ruzie met een familielid en alles uit de kast gehaald om de lucht enigszins op te frissen? Loslaten is vaak het advies! Voor mij betekent het vooral meer rust in jezelf brengen. Accepteren dat je situatie is veranderd, ook als het onwenselijk is. Het is een proces en dat kan in duur heel erg variëren.
Vrienden voor het leven?
Het is nu inmiddels een jaar of twaalf geleden toen er een einde kwam aan een lange, intense vriendschap. Karin en ik kenden elkaar van de werkvloer. Hulpverleners in hart en nieren. Een vriendschap van ruim dertig jaar volgde, waarvan tweederde helemaal geweldig was. De eerste scheurtjes ontstonden toen zij regulier bleef werken en ik al een tijd alternatief en regulier met elkaar integreerde. Ik had allerlei studies op alternatief gebied gevolgd. Ik begon stevig linksaf te slaan en zij bleef op haar eigen vertrouwde pad. Op zich geen probleem. Het werd ingewikkeld, omdat ze helemaal geen belangstelling had voor mijn activiteiten. De spaarzame momenten dat ik er iets over zei luisterde ze nauwelijks. Haar nauwelijks onderbouwde kritiek op bepaalde studies vond ik ergerlijk en kwetsend.
De mantel der liefde
Het dieptepunt was in zicht op de dag dat we samen op een sfeervol terras zaten. Karin vertelde over allerlei organisatorische problemen op haar werk. De inhoud had ik al in allerlei variaties gehoord. Ik voelde de energie uit mijn lijf wegvloeien en ineens verlangde ik heel sterk naar huis en het spannende boek dat daar lag. Ik schrok in eerste instantie van deze gedachte. Dit kende ik niet zo van mezelf. Ik ben juist altijd breed geïnteresseerd in allerlei onderwerpen en zeker als het over mijn vakgebied gaat. Ik besefte dat ik veel te lang doorgegaan was met deze vriendschap. Ik had mijn ongenoegen voor een groot deel met de mantel der liefde bedekt en troostte mezelf voornamelijk met de herinnering aan onze interessante en vrolijke ontmoetingen.
Inkoppertje
Ik had al een paar keer bij haar aangekaart dat onze vriendschap weliswaar anders was geworden, maar het lukte me niet om hierover goed in gesprek te komen. Karin leek iedere keer beledigd en/of geblokkeerd te zijn. Onze ontmoetingen voegden niets meer toe. Uiteindelijk had ik alles op de stip gelegd en zij kopte hem erin door tijdens een afspraak te zeggen dat ze wilde stoppen met onze vriendschap. Ik had er verstandelijk vrede mee, maar gevoelsmatig voelde ik de scherpe randen. Het heeft nog maandenlang geschuurd en uiteindelijk kon ik het loslaten.
Jezelf mogen zijn
Maureen is sinds een maand of drie in therapie bij mij. Met de liefde wil het steeds maar niet lukken. Ze zit daardoor regelmatig in een dal. Alles heeft ze voor elkaar. Een goede baan als journalist, een droomhuis, een uitgebreid netwerk. Van tijd tot tijd vliegt het haar aan dat ze, op een paar korte relaties na, nog steeds alleen is. Samen met haar kijk ik naar allerlei patronen in haar leven. Een ervan is vasthouden aan alles, mensen en materie. Ze groeide op in een hele onveilige gezinssituatie. Haar vader was de alleenheerser en had losse handjes. Ze is hierdoor diep van binnen heel onzeker geworden en nog steeds uitermate gekwetst. Stapje voor stapje werken we aan een groter draagvlak. Ze gaat steeds meer voelen dat zij er voor 100% mag zijn. Oude patronen laat ze steeds meer achter zich. Bij het tekenen van haar tijdlijn kwam ze erachter dat de goede dingen in haar leven veel talrijker zijn, dan de nare gebeurtenissen. Ze was hier oprecht verbaasd over. Inmiddels heeft ze geleerd om van tijd tot tijd te focussen op haar lichaam. Hierdoor is Maureen zich veel meer bewust van haar ademhaling en de plekken in haar lijf die aandacht vragen. Het is een graadmeter geworden voor wat er in haar leeft.
Waar sta jij in dit verhaal?
Wil je ook leren om energieker te worden, door los te laten wat je niet meer nodig hebt? Er gaat een wereld voor je open!